Als je hond een epileptische aanval heeft gehad, is het normaal dat je je zorgen maakt en vraagt wat je kunt doen om hem te helpen. Epileptische aanvallen bij honden kunnen door verschillende oorzaken worden veroorzaakt en hebben verschillende gradaties van ernst, maar ongeacht de frequentie en de redenen voor de aanvallen, veroorzaakt het zien van je huisdier die een epileptische aanval heeft grote angst en bezorgdheid; vooral omdat het meestal onduidelijk is hoe te handelen en hoe epilepsie de gezondheid en het welzijn zal beïnvloeden.

Helaas is er tot op heden geen genezing voor alle gevallen van epilepsie bij honden en in veel gevallen zal de hond levenslang epilepsie hebben. Er zijn echter veel manieren om de symptomen en de frequentie van aanvallen te verminderen, zodat de hond een zo normaal en gelukkig mogelijk leven kan leiden.

Het veterinaire toezicht is essentieel, evenals een goede voeding die je harige vriend alle vitamines en voedingsstoffen geeft die hij nodig heeft om zijn neurale gezondheid te behouden. Supplementen kunnen een belangrijke steun zijn als je hond epilepsie heeft. Bij Kun-Kay hebben we verschillende natuurlijke supplementen die speciaal zijn geformuleerd om je te helpen de neurale gezondheid van je harige vriend te verzorgen, de symptomen te verlichten en de oorzaken te voorkomen die epileptische aanvallen bij honden kunnen veroorzaken.

Naast het volgen van alle veterinaire aanbevelingen en het verzorgen van de voeding van je huisdier, is het belangrijk om geïnformeerd te zijn over de ziekte van je harige vriend, hoe je moet handelen als je hond een epileptische aanval krijgt en wat je kunt doen om hem te helpen. Daarom vertellen we je in dit artikel alles wat je moet weten over epilepsie bij honden en waarom onze supplementen en vitamines voor honden je kunnen helpen om de gezondheid van je huisdier te verzorgen.

1. Wat zijn epileptische aanvallen bij honden? Symptomen en types

Het eerste wat je moet weten over epilepsie bij honden is dat het idiopathisch of verworven kan zijn, terwijl convulsieve aanvallen bij honden gedeeltelijk of gegeneraliseerd kunnen zijn. Later zullen we deze termen uitleggen, maar eerst laten we je zien hoe je de symptomen van een aanval kunt herkennen:

1. Plotselinge nervositeit.
2. Angst en onrust.
3. Overmatig speekselen of kaakbewegingen die op kauwen lijken.
4. Braken.
5. Hallucinaties (beweegt plotseling met zijn staart of blaft).
6. Bewustzijnsverlies of vallen.
7. Onvrijwillig urineren of ontlasten.

Als je de symptomen voorafgaand aan een epileptische aanval kent, is het ook belangrijk om de fasen te leren onderscheiden. Alle epileptische aanvallen zijn verdeeld in vier fasen:

1. Prodroom: Dit is de fase voorafgaand aan de aanval, die uren of zelfs dagen voor de aanval kan optreden. De hond zal rusteloos zijn en mogelijk meer nabijheid zoeken vanwege zijn angst.
2. Aura: Veranderingen in gedrag zijn zichtbaar, zoals verhoogde agressie, angst of vrees, afhankelijk van het karakter van de hond.
3. Ictale periode: Dit is wanneer de daadwerkelijke convulsieve aanval plaatsvindt.
4. Postictale periode: De fase waarin de hond begint terug te keren naar normaal.

1. Gedeeltelijke convulsieve aanvallen

In dit geval wordt slechts een deel of hemisfeer van de hersenen of een specifieke regio geactiveerd en beïnvloedt het elk deel van het lichaam van het dier. Ze worden onderverdeeld in drie types:

1. Motorische focale aanvallen: Convulsies in een spier of spiergroep.
2. Sensorische focale aanvallen: Ze beïnvloeden het limbisch systeem en veroorzaken woede, agressie zonder provocatie, hallucinaties en afwijkend gedrag.
3. Autonome focale aanvallen: Ze zijn zeldzamer en veroorzaken symptomen zoals braken, diarree, kwijlen of slikproblemen. Wil je meer weten over gastro-enteritis bij honden?

2. Gegeneraliseerde convulsieve aanvallen

Deze beïnvloeden beide hersenhelften tegelijk en zorgen er meestal voor dat het dier het bewustzijn verliest. Ze hebben ook motorische manifestaties en kunnen op verschillende manieren voorkomen, zelfs als een combinatie van verschillende:

1. Tonische aanvallen: Er is een verhoogde en aanhoudende spierspanning. Meestal ligt de hond tijdens deze fase.
2. Myoclonische aanvallen: Onvrijwillige samentrekkingen van spieren of spiergroepen.
3. Clonische aanvallen: Een verlengde versie van de myoclonische fase.
4. Atonische aanvallen: Plotseling verlies van spierspanning gedurende enkele seconden.

3. Idiopathische epilepsie bij honden

Idiopathische epilepsie verwijst naar situaties waarin de dierenarts de oorzaak van het probleem niet kan vaststellen. Hoewel het nog niet wetenschappelijk bewezen is, wordt aangenomen dat het ontstaat door een onevenwicht tussen bepaalde stoffen die verantwoordelijk zijn voor het doorgeven van elektrische impulsen in de hersenen.

In deze gevallen is er meestal een genetische aanleg, vaak gerelateerd aan het ras (bijvoorbeeld Teckels, Duitse Herders of Beagles hebben een grotere kans op dit probleem).

4. Verworven epilepsie bij honden

Dit betreft alle gevallen van epilepsie bij honden waarbij de oorzaak bekend is. Hoewel we later dieper op de oorzaken ingaan, kan verworven epilepsie voornamelijk ontstaan door schade aan het zenuwstelsel of aan lever en nieren, of door hersenletsel door een ziekte of ongeluk.

2. Waarom ontstaan epileptische aanvallen bij honden? - Oorzaken

Zoals we in het vorige punt zagen, zijn er twee soorten epilepsie bij honden: idiopathisch en verworven of symptomatisch.

Bij idiopathische epilepsie zijn de oorzaken niet vastgesteld; het enige wat kan worden gezegd is dat er rassen zijn die er meer aanleg voor hebben en dat het op elk moment in hun leven kan optreden, meestal tussen één en vijf jaar oud.

Aan de andere kant is verworven epilepsie die waarbij de oorzaak wel bekend is. Dit zijn de belangrijkste oorzaken van dit type epilepsie bij honden:

1. Trauma, meestal door een klap of val.
2. Infecties, bacterieel, viraal, enzovoort.
3. Tumoren in de hersenen.
4. Achteruitgang door ouderdom bij senior honden.

Het is ook belangrijk om te weten dat honden epileptische aanvallen kunnen krijgen zonder epilepsie te hebben. Andere ziekten en aandoeningen kunnen epileptische aanvallen veroorzaken, zoals vergiftigingen, hartaanvallen, lage bloedsuikerspiegel, aangeboren afwijkingen, meningitis of stofwisselingsziekten. Hier is een gids over veelvoorkomende ziekten bij honden.

Preventie is essentieel en om epilepsie bij je hond door een virale of bacteriële infectie te voorkomen, is het belangrijk om zijn immuunsysteem te verzorgen. Hiervoor raden wij aan Immunokun te gebruiken, een supplement dat je dagelijks aan zijn dieet kunt toevoegen om zijn immuunsysteem te versterken.

Het is ook belangrijk om te weten dat, ongeacht de oorzaak, er factoren zijn die het risico op een aanval verhogen.

Stress en angst, bijvoorbeeld, zijn twee van de belangrijkste factoren die het aantal epileptische aanvallen bij honden verhogen. Daarom is het zeer aan te raden om stressvolle situaties te vermijden als je hond epilepsie heeft. Als ondersteuning kun je ook natuurlijke supplementen gebruiken zoals Mindkun. Mindkun is speciaal geformuleerd als een anti-stress en angst supplement dat een gevoel van kalmte en welzijn bevordert voor je hond.

3. Wat te doen bij een epileptische aanval van mijn hond?

Het belangrijkste als je hond een epileptische aanval heeft, is rustig te blijven. We geven je ook enkele tips om dit moment zo min mogelijk traumatisch te maken voor je harige vriend en advies om te voorkomen dat hij zich verwondt:

1. Verwijder indien mogelijk alle voorwerpen in de buurt waarmee hij zich kan bezeren of breng hem voorzichtig naar een plek waar hij zich niet kan verwonden.
2. Raak je hond niet onmiddellijk aan nadat de convulsies lijken te zijn gestopt om te voorkomen dat er een nieuwe aanval ontstaat.
3. Steek zijn tong niet uit zijn mond en stop ook niets tussen zijn tanden, hij kan zich verwonden.
4. Breng hem direct na de aanval naar de dierenarts.
5. Als de aanval langer dan vijf minuten duurt, breng je je hond onmiddellijk naar de spoedeisende hulp. Een aanval die langer dan zeven minuten duurt, is levensbedreigend en vereist onmiddellijke veterinaire hulp.

4. Wat is de levensverwachting bij epileptische aanvallen?

Een hond met epilepsie kan net zo lang leven als een hond zonder deze aandoening. Het hangt allemaal af van de oorzaak, de regelmatige veterinaire controle, externe factoren die zijn toestand kunnen beïnvloeden en zijn algemene gezondheid. Honden met epilepsie hebben meestal een levensverwachting van vijf tot tien jaar.

Daarnaast loopt je hond, naast het gevaar van de aanvallen zelf, ook het risico zich te verwonden tijdens een aanval, bijvoorbeeld door een val. Om pijn en/of ontsteking door een verwonding te verlichten, kun je Superorangekun gebruiken, ons basis supplement om het ongemak en de pijn van je huisdier te verminderen.

5. Aanbevolen behandeling om epileptische aanvallen te verminderen of te verlichten

De behandeling van epilepsie bij honden hangt af van het type aandoening dat je harige vriend heeft en moet altijd worden aanbevolen door een dierenarts.

Over het algemeen wordt bij idiopathische epilepsie een levenslange behandeling met barbituraten of anticonvulsiva toegepast. Bij symptomatische epilepsie bestaat er geen algemene behandeling, omdat deze afhangt van de oorzaak. Bijvoorbeeld, als epilepsie wordt veroorzaakt door een infectie, worden antibiotica gebruikt, maar bij trauma of tumoren kunnen chirurgische ingrepen nodig zijn.

Naast de veterinaire behandeling kunnen verschillende maatregelen worden genomen om epileptische aanvallen te verminderen of te verlichten. Het vermijden van stressvolle situaties is essentieel om aanvallen te voorkomen. Evenzo is een dieetverandering cruciaal.

Elke hond moet een gezond en uitgebalanceerd dieet volgen dat hem alles geeft wat hij nodig heeft om een gezond en gelukkig leven te leiden. Dit is nog belangrijker bij honden met een aandoening. Daarom zijn supplementen voor honden een van de beste opties om je huisdier dat extraatje te geven dat hij nodig heeft om gezond te blijven en, het belangrijkste, om samen zo lang mogelijk van elkaar te kunnen genieten.