Fysiopathologie van atopische dermatitis bij honden

De atopische dermatitis bij honden is de belangrijkste oorzaak van chronische jeuk bij honden en katten. Het is een complexe en multifactoriele aandoening die interacties omvat tussen de huidstructuur, het immuunsysteem en omgevingsfactoren.

Artrose is een van de meest voorkomende chronische musculoskeletale aandoeningen en veroorzaakt kreupelheid en invaliditeit bij honden (Colitti et al., 2012).

Het is een complexe en multifactoriele aandoening die interacties omvat tussen de huidstructuur, het immuunsysteem en omgevingsfactoren (Bensignor, Morgan, en Nuttall 2008). Enerzijds hebben dieren een erfelijke aanleg om onmiddellijke overgevoeligheidsreacties te ontwikkelen, gemedieerd door IgE-antilichamen tegen omgevingsallergenen (Olivry en Hill 2001)(Fidalgo Álvarez et al. 2007). Anderzijds hebben dieren een verstoring van de isolerende functie van de epidermis, genetisch of verworven, gebaseerd op een mutatie van een eiwit, filaggrine, een van de essentiële componenten die de epidermale barrière vormen, en veranderingen in de organisatie van de lipiden van de hoornlaag (Carlott 2005). De disfunctie van de huidbarrière zou verantwoordelijk zijn voor een toename van de penetratie van allergenen via de huid en ook voor een toename van het transepidermaal waterverlies.

Bekijk onze gids over de meest voorkomende ziekten bij honden.

Het klinische beeld is het gevolg van een type I overgevoeligheidsreactie waarbij in de eerste fase de vorming van specifieke IgE-immunoglobulinen tegen allergenen en de sensibilisatie van mestcellen plaatsvindt, zodat bij het tweede contact met de allergenen en de volgende contacten de gesensibiliseerde cellen vasoactieve stoffen zoals histamine, prostaglandines en leukotriënen degranuleren die een jeukende ontstekingsreactie veroorzaken (Brazís et al. 1998).

Het meest kenmerkend is erytheem in het gelaat (neus, perioculaire regio, oorschelp en uitwendige gehoorgang), distale delen van de voor- en achterpoten (buigzones van de ledematen en interdigital ruimtes), liesstreek, oksels, perianale en abdominale gebieden, meestal zonder andere letsels (Fidalgo Álvarez et al. 2007).

Secundaire infecties (bacterieel of door Malassezia) en krabben spelen een fundamentele rol omdat ze helpen de ontstekingsreactie actief te houden. Chronische jeuk leidt tot lichenificatie, hyperpigmentatie en hypotrichose in de meest aangetaste gebieden (Hand et al. 2010). Ontdek onze post over supplementen en vitamines voor honden.

Figuur 1. Fysiopathologie van atopische dermatitis.

Het nutraceuticum Dermakun uit de Skin Recovery-lijn behandelt atopische dermatitis, vermindert de bijbehorende jeuk en bestrijdt de bijwerkingen door de functie van de huidbarrière te verbeteren, de allergische ontstekingsreactie te verminderen en de wondgenezing te ondersteunen.

REFERENTIES

Bensignor, E.;, Morgan D.M.; Nuttall, T., 2008. Efficacy of an essential fatty acid-enriched diet in managing canine atopic dermatitis: A randomized, single-blinded, cross-over study.Veterinary Dermatology, 19, 156–162.

Brazís, P.; Queralt, M.; De Mora, F.; Ferrer, Ll.; Puigdemont, A., 1998. Comparative study of histamine release from skin mast cells dispersed from atopic, ascaris-sensitive and healthy dogs.Veterinary Immunology and Immunopathology, 66, 43–51.

Carlott, D.N., 2005. Dermatitis atópica canina: Nuevos conceptos.Clínica Veterinaria de Pequeños Animales, 25, 43–47.

Fidalgo Álvarez, L.E.; Rejas López, J.; Ruiz de Gopegui Fernández, R.; Ramos Antón, J.J., 2007.Patología médica veterinaria (Universidad de León, Ed.) 1e druk.

Hand, M.; Thatcher, C.; Remillard, R.; Roudebush, P.; Novotny, B., 2010:Small animal clinical nutrition. (Mark Morris Institute, Ed.) 5e druk.

Olivry, T.; Hill, P.B., 2001. The ACVD task force on canine atopic dermatitis (IX): The controversy surrounding the route of allergen challenge in canine atopic dermatitis.Veterinary Immunology and Immunopathology, 81, 219–225.

Heb je vragen?